Kronik hastalıklarda teşhis ve tedavinin yanı sıra hastalığın kontrolü ve hastaların tedaviye uyumu, tedavi başarısında kritik rol oynamaktadır. Kronik hastaların tedaviye uyum sağlamaları, sağlık sisteminin üzerindeki yükü azaltmaktadır.
Gelişmiş batı ülkelerinde bir aile hekimine 1500-2000 arasında hasta düşerken, Türkiye’de bu sayı 4000’lere çıkmaktadır. Hasta sayısındaki bu fazlalık, kronik hastalığı olanların takibini ve hastalığın kontrolünü güçleştirmektedir. Kamu otoriteleri tarafından eczacıların kronik hastaların tedavisindeki rolü artırılabilir. Aile hekimliği sistemi gibi aile eczacılığı sistemi geliştirilebilir.
Pandemi döneminde kronik hastalığı olanların tedaviye uyumsuzluğu %45’lere ulaştı. Kronik hastalar, ilaçlarını eczaneden alma zamanını kendileri takip ettiklerinde bu oran %47’ye çıkmaktadır. Eczacıların takip ettiği durumlarda ise tedaviye uyumsuzluk %40’a gerilemektedir.
